Nieuwsbrief 4
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
25 April 2007 | Kroatië, Rijeka
Lieve vrienden,
We zijn weer terug in Kroatië. In Rijeka om precies te zijn. Na Malta zijn we naar Montenegro gegaan. Dat is ook al een oude deelrepubliek van het voormalige Joegoslavië. We hebben er een geweldige, gezegende tijd doorgebracht. Behoorlijk veel bezoekers op het schip. Montenegro is een erg traditioneel, orthodox land waar de kerk nog steeds een grote invloed heeft. Een van de opvallendste dingen die we er meemaakten was het contact met een pastor van een orthodoxe kerk. Hij leidde de kerk al meer dan 10 jaar, maar had geen bijbel?? Wat was deze man blij toen we hem een bijbel in zijn eigen taal konden geven. Dan vraag je je wel af waar hij al die jaren over gesproken heeft tijdens zijn diensten.
Ik zal wat meer vertellen over het schip. De organisatie is verdeeld in 2 blokken. Het 1e blok zijn de mensen die wettelijk noodzakelijk voor het varen van en schip. Dit zijn de stuurlui, de matrozen, de machinisten en hun wachtlopers. Deze vallen allemaal direct onder de kapitein. Daarnaast is er een hele grote groep die onder de directeur valt. Dit zijn alle mensen voor interne en externe ministry, maar ook de school, galley (keuken) en huishouding.
In de huishouding werken de zogenaamde ‘cleaning-angels’ die stofzuigen, toiletten schoonmaken, de was doen, tapijt reinigen etc. In de galley werken ook mannen, dus die noemen we geen angels. Zij zijn verantwoordelijk voor het eten, maar ook de afwas.
Ikzelf ben onderdeel van de machinekamer. We hebben 2 hoofdmotoren van zo’n 4000 pk ieder, maar we varen nooit op vol vermogen. We hebben geen haast en het bespaart veel geld. We wekken onze eigen elektriciteit op en hebben daarvoor 3 dieselmotor-gedreven generatoren van 800kW ieder. Normaal staat er altijd 1 bij. Alleen tijdens manoeuvreren wordt een 2e bijgezet. Met deze generatoren hebben we de laatste tijd enige problemen gehad. Een opgeblazen turbo, brand in een van de generatoren, gesprongen leidingen en meer kleinere zaken.
Brand is een gevaarlijk iets op een schip. Op het schip moeten we iedere week een brand oefening doen. Het is geweldig om te zien hoe jongeren die 3 maanden geleden nog nooit een schip hebben gezien nu als volledig ingepakte brandweerman met persluchtmasker op een ruimte binnengaan gevuld met rook. Helaas kunnen we geen echte brand met hitte simuleren. Overal op het schip zijn brand en rookmelders geplaatst. Die gaan regelmatig af, meestal ‘s-nachts. Brandalarm. Allen die dan een taak hebben moeten zich melden. Ik ook. En hoewel ik direct tegenover het Fire-station slaap, ben ik nooit de 1e. Ik weet niet hoe die anderen het doen. Volgens mij slapen die met hun kleren aan. Gelijk worden er 2 in de brandwerende pakken gestoken en meestal, als ze net de perslucht hebben omgedaan, komt het sein loos alarm. En iedereen weer terug naar bed.
Op Malta hebben we een grote oefening gehouden met de plaatselijke hulpverlening. We simuleerden een brand die we niet onder controle konden krijgen, inclusief slachtoffers. Binnen een kwartier stonden er 19 wagens met sirene voor het schip. Het gehele gebied werd door politie afgezet. 1e hulp posten ingericht en er kwam een blusboot langszij. Heel indrukwekkend en gelukkig goed georganiseerd. Het komt zelden voor dat de autoriteiten op een schip kunnen oefenen. Daarna een gezamenlijke briefing en ’s middags mochten wij op hun kosten oefenen in de brandweer kazerne met weer eens een echt vuur. Voor velen een niet te vergeten ervaring. Wel wat anders als je nu met pak en masker op, een ruimte moet betreden waar een flink vuur is.
Bedankt voor de reacties tot nu toe, tot de volgende update!
Peter
We zijn weer terug in Kroatië. In Rijeka om precies te zijn. Na Malta zijn we naar Montenegro gegaan. Dat is ook al een oude deelrepubliek van het voormalige Joegoslavië. We hebben er een geweldige, gezegende tijd doorgebracht. Behoorlijk veel bezoekers op het schip. Montenegro is een erg traditioneel, orthodox land waar de kerk nog steeds een grote invloed heeft. Een van de opvallendste dingen die we er meemaakten was het contact met een pastor van een orthodoxe kerk. Hij leidde de kerk al meer dan 10 jaar, maar had geen bijbel?? Wat was deze man blij toen we hem een bijbel in zijn eigen taal konden geven. Dan vraag je je wel af waar hij al die jaren over gesproken heeft tijdens zijn diensten.
Ik zal wat meer vertellen over het schip. De organisatie is verdeeld in 2 blokken. Het 1e blok zijn de mensen die wettelijk noodzakelijk voor het varen van en schip. Dit zijn de stuurlui, de matrozen, de machinisten en hun wachtlopers. Deze vallen allemaal direct onder de kapitein. Daarnaast is er een hele grote groep die onder de directeur valt. Dit zijn alle mensen voor interne en externe ministry, maar ook de school, galley (keuken) en huishouding.
In de huishouding werken de zogenaamde ‘cleaning-angels’ die stofzuigen, toiletten schoonmaken, de was doen, tapijt reinigen etc. In de galley werken ook mannen, dus die noemen we geen angels. Zij zijn verantwoordelijk voor het eten, maar ook de afwas.
Ikzelf ben onderdeel van de machinekamer. We hebben 2 hoofdmotoren van zo’n 4000 pk ieder, maar we varen nooit op vol vermogen. We hebben geen haast en het bespaart veel geld. We wekken onze eigen elektriciteit op en hebben daarvoor 3 dieselmotor-gedreven generatoren van 800kW ieder. Normaal staat er altijd 1 bij. Alleen tijdens manoeuvreren wordt een 2e bijgezet. Met deze generatoren hebben we de laatste tijd enige problemen gehad. Een opgeblazen turbo, brand in een van de generatoren, gesprongen leidingen en meer kleinere zaken.
Brand is een gevaarlijk iets op een schip. Op het schip moeten we iedere week een brand oefening doen. Het is geweldig om te zien hoe jongeren die 3 maanden geleden nog nooit een schip hebben gezien nu als volledig ingepakte brandweerman met persluchtmasker op een ruimte binnengaan gevuld met rook. Helaas kunnen we geen echte brand met hitte simuleren. Overal op het schip zijn brand en rookmelders geplaatst. Die gaan regelmatig af, meestal ‘s-nachts. Brandalarm. Allen die dan een taak hebben moeten zich melden. Ik ook. En hoewel ik direct tegenover het Fire-station slaap, ben ik nooit de 1e. Ik weet niet hoe die anderen het doen. Volgens mij slapen die met hun kleren aan. Gelijk worden er 2 in de brandwerende pakken gestoken en meestal, als ze net de perslucht hebben omgedaan, komt het sein loos alarm. En iedereen weer terug naar bed.
Op Malta hebben we een grote oefening gehouden met de plaatselijke hulpverlening. We simuleerden een brand die we niet onder controle konden krijgen, inclusief slachtoffers. Binnen een kwartier stonden er 19 wagens met sirene voor het schip. Het gehele gebied werd door politie afgezet. 1e hulp posten ingericht en er kwam een blusboot langszij. Heel indrukwekkend en gelukkig goed georganiseerd. Het komt zelden voor dat de autoriteiten op een schip kunnen oefenen. Daarna een gezamenlijke briefing en ’s middags mochten wij op hun kosten oefenen in de brandweer kazerne met weer eens een echt vuur. Voor velen een niet te vergeten ervaring. Wel wat anders als je nu met pak en masker op, een ruimte moet betreden waar een flink vuur is.
Bedankt voor de reacties tot nu toe, tot de volgende update!
Peter
-
25 April 2007 - 14:28
Nel:
Hoi Peter,
Leuk om te lezen hoe je leven verloopt. Dat is even wat anders dan in Nederland. Hoop dat het is wat je ervan verwachtte. Als je weer een keer in Nederland bent kunnen we met 4-en (jij, ik, Ans en Maria) wellicht weer eens bijkletsen tijdens een etentje.
het ga je goed,
groetjes en tot horens,
Nel -
01 Mei 2007 - 20:05
Marijcke:
Hoi Peter, ik heb nog niet zo lang geleden bericht van ma ontvangen dat jij deze weblog hebt. Ik heb zojuist al je berichten gelezen en foto's bekeken. Die waren heel er mooi. Ik ben blij dat je het zo goed hebt getroffen en dat je het zo naar je zin hebt. Via ma horen we sowieso ook de nodige verhalen en dat zal wederzijds zijn. Liefs van Marijcke, ook van Wim, Kirsten en Marith. -
03 Mei 2007 - 13:23
Mam:
Las daarnet bij Nico nog even dit bericht, voor ik morgen naar huis ga. Ik zal je dan weer een e-mail sturen. Ik hoop thuis een e-mail van je te vinden het is hier heel fijn geweest en vandaag pas wagt minder weer. Liefs mam -
06 Mei 2007 - 12:44
Judith:
Leuk weer wat van je belevenissen te lezen, Peter! Het is allesbehalve saai te noemen en de plaatsen die je bezocht hebt zijn schitterend. Mooie foto's zeg!
Het ga je goed, en Gods zegen gewenst!
Judith -
14 Mei 2007 - 18:33
Eveline:
Nou zeg, zo maak je nog eens wat mee, wel afwisselend allemaal! Ik lees dat de nachten dus ook vaak verstoord worden, maar goed dat er toch telkens gereageerd wordt, je weet nooit of het echt eens raak is. Het klinkt een drukke bedoeling op de boot, wel gezellig. En kunnen ze nog een beetje lekker koken? eet je veel gerechten uit verschillende landen, er zijn toch vele nationaliteiten vertegenwoordigd aan boord of vergis ik mij daarin. Wij volgen je op de voet. Veel liefs Maarten, Eveline, Pippijn en Sietske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
